Na folla dun papel

pintado nun lenzo

fala da sabenza

das negras.

Onde as montañas

asubían o son

e á vista dunha natureza

no compás da vida.

No reloxo do teo sono

o ar despeitéame

ao son da música

que circula polo río das veas.

As negras, é o mundo

da natureza perenne

que ven os ollos

o cor da miña imaxinación.

O salitre do mar

embarga meo corpo

coma as montañas

encadean o horizonte.

O fogo que existe

nos teos ollos

relaxa o sentir

que as negras enrólanme.